"અછત રહી"

નયનની ભીનાશની હવે અમને આદત થઈ, ને હોઠોની હસી જમાનાથી દદૃને છુપાવતી રહી.
દીલની ધડકનને કેમ સમજાવું કે આરામ કરે, જોને આજ પણ તેના પર તારા નામની અસર રહી.
વરસો તો વહેતા ગયા પણ અમે તમને ભૂલી ન શક્યા, વસંત પણ આવીને હવે પાનખર થઈ.
આમતો ન હતી કમી અમને દોસ્તોની જીવનમાં, છતાં કેમ મને જીવન ભર તારી જ અછત રહી.